Uranus’un Simgeleri ve Efsaneleri
Uranus,aslında Gaia ve Ouranos adlarıyla çağlar boyunca bilinen eski Yunan mitolojisinin tanrılarından biridir. Uranus’un simgeleri arasında; yoğun yağmur, yağmur bulutları, meşe ağacı çubuğu ve yağış yağmuruna benzeyen kırmızı ejderha yayılmaktadır.
Uranus, Gaia ile Ouranos ‘un iki çocuğuydu ve onlar için önemliydi. Gaia ve Ouranos çocuklarının arasına titansı güçleri aradı ve çocuklarına Allahın ruhu niteliğinde bir şeyler öğretti.
Uranus’un Çocukları ve Torunları
Uranus, birçok çocuğuyla iyi anlaşıyordu ve onları korudu. Çocuklarının arasındaki başlıcaları; Hestia, Demeter, Hades, Poseidon ve Zeus’tu. Uranus’un torunları arasında; Ishuron, Phobos, Dogma, Oizys ve Zeus ‘un yedi önemli çocuğu da vardı.
Uranus’un Kötülükleri
Titanların babası olarak, Uranus birçok başarısız hareketlere de sözleşebilirdi. Büyük tanrılara söz geçiremezdi, bu da onların Gökyüzü’ne kötülükler getirilmesine neden olmuştu. Örneğin, bir keresinde bir mağaraya hapis etti; aynı şekilde halkına baskı uyguladı ve onlara ölümü tehdit etti.
Uranus’un Sonu
Uranus, Zeus tarafından devrilince sona erdi. Tanrı Zeus, babası Uranus ile harp etti; ama bu sonunda Uranus’un ölümüne neden oldu. Sonunda Zeus ve diğer tanrılar babasının tanrısının kötülüklerinden kurtuldular ve Gaia’nın emirlerine bağlandılar.
Uranus’un Özeti
- Uranus, eski Yunan mitolojisinde çağlar boyunca tanınmış bir tanrıdır.
- Uranus’un simgeleri yoğun yağmur bulutları, meşe ağacı çubuğu ve kırmızı ejderhaya benzer yağış yağmurlarıdır.
- Uranus, Gaia ve Ouranos’un oğluydular ve çocuklarına göksel ruh öğrettiler.
- Uranus, birçok çocuğu, arasında hestia, Demeter, Hades, Poseidon ve Zeus’u barındıran çocukları, torunları ve yedi önemli çocuğu olan torunlarıyla iyi ilişkiler kurmuştu.
- Uranus, büyük tanrıların kötülüklerine neden oldu ve Zeus tarafından devrilince sona erdi.
Uranüs, dokuz gezegenin en uzağı ve güneş sisteminin en büyük ikinci gezegenidir. Uranüs, Kızılötesi ve Morötesi olarak da anılır. Uranüs’ün en önemli özelliği, yörüngesi ekseni yatay olarak gezegene 98 derecelik bir açıyla yüklü olmasıdır. Bu, Uranüs’ün, diğer gezegenlerden farklı bir seyri izlediği anlamına gelir.
Uranüs, Mitolojide tanrılara veya tanrıçalara atfedilen bir gezegen olarak hizmet vermektedir. Eski Yunan mitolojisinde, Uranüs, gökyüzünün tanrısı ve Titanların babasıdır. Uranüs üstündeki kudret, insanlar ve diğer canlıların arasında aracheileyle teslim alınmıştır.
Uranus, uluslararası astronomik komite tarafından 1781’de keşfedildi. Neptün’ün keşfi sırasında hemen ondan önce hurdaya atılan bir kanıt olarak görülür. 18 oradan sonra, Uranüs daha önce tespit edilmeyen bir gezegen olarak kabul edilmeye başlandı. Genel olarak, “Kraliçe derinliklerinin” tanrısı olarak anılabiliyor.
Uranüs, 1998’in Aralığında NASA’nın Voyager 2 uzay aracının verdiği detaylı fotoğraflarıyla yeni bir görünüme kavuştu. Fotoğraflar, gezegenin üstünde bulunan atmosferin yüzey yapısının çok fazla varyasyona sahip olduğunu, gezegenin çok fazla karışık ve karmaşık olacağını ortaya koydu.
Uranüs’ün, kozmik tanrılara ithafen mevcut gizemi silueti, yörüngesel olarak olağanüstü özellikleri ve sonsuz geçmişi ile, bu gizemli gezegen halen uzay keşiflerinin çekim noktasıdır.